Tips & ervaringsverhalen

Een aantal maanden geleden zat ik aan de keukentafel bij ouders thuis. Zo’n koffie- en theemoment wat we wel vaker hadden tijdens onze wekelijkse gezinsondersteuning, maar deze keer voelde anders dan de andere keren. Deze afspraak hadden we ingepland om te bespreken hoe zij samen als warme ouders hun prachtige, maar zó verschillende kinderen konden gaan vertellen dat ze gingen scheiden. Op zo’n moment besef je als hulpverlener dat je heel dichtbij mag komen in een gezin, hoe kwetsbaar we als mensen zijn en dat je bij dit soort moeilijke momenten iemand nodig hebt die aansluit maar ook even zo objectief mogelijk naar de situatie kan kijken. Iemand die meedenkt vanuit de verschillende perspectieven van hun unieke kinderen. Jijzelf gaat als ouder immers door een rollercoaster van emoties…

Samen met ouders heb ik het gesprek dat zij met hun kinderen zouden gaan voeren voorbereid. Hierbij heb ik gebruik gemaakt van de 5 puzzelstukjes vanuit Geef me de 5 methodiek, zodat de situatie zo duidelijk mogelijk gemaakt kon worden voor de kinderen. We hebben de ingrijpende verandering zo voorspelbaar mogelijk proberen te maken door stil te staan bij vragen als ‘’wat gaat er precies gebeuren? Wat houdt de scheiding concreet in? Wat gaat er wél en niet veranderen? Hóe gaat dit dan? En wanneer?’’ Ik ben met ouders in gesprek gegaan en ik ben gaan tekenen, zodat er een verhaal ontstond wat bij hen als gezin aansloot en wat hun kinderen zouden kunnen begrijpen. We bespraken vooraf hoe de kinderen zouden kunnen reageren en wat dan belangrijk was om te zeggen of te doen. Daarna ging de tekening in de kast en konden ouders deze erbij pakken op het moment dat zij het aan hun kinderen zouden gaan vertellen.

Maanden later, toen moeder een woning toegewezen kreeg, was het zover… Moeder stuurde mij een berichtje om mij te bedanken. Ik werd er stil en emotioneel van. Ze stuurde een foto van hen als gezin aan diezelfde keukentafel, waarop ze haar uitleg tekende. Het was enorm helpend geweest om samen als ouders een zo beladen en verdrietig onderwerp uit te tekenen. Het helpt je veel sociale informatie achterwege te laten zodat de kern van wat je echt wilt vertellen binnenkomt. Een bijkomend voordeel is dat het jou als verteller vertraagt en meer tijd geeft om rustig na te denken. 

Hun dochter was kort verdrietig geweest, maar ook rustig gebleven. Doordat ouders dit samen, liefdevol en met respect voor elkaar duidelijk konden maken aan haar, had ze weinig vragen en openstaande mapjes. Ouders zijn heel blij dat het zo goed verlopen is. Nadat ik ze een enorm compliment heb gegeven over hoe ze dit samen hebben gedaan, voelde ik mij dankbaar. Als hulpverlener leef je mee met alle gezinsleden en er is niets mooier dan dat je iets hebt mogen en kunnen betekenen in een voor hun moeilijke tijd.